سبزه ها در بهار می رقصند،
من در کنار تو به آرامش می رسم
و آنجا که هیچ کس به یاد ما نیست
تو را عاشقانه می بوسم..
تا با گرمی نفسهایم، به لبانت جان دهم
و با گرمی نفسهایت، جانی دوباره گیرم...

دوستت دارم،
با همه هستی خود، ای همه هستی من
و هزاران بار خواهم گفت:
دوستت دارم را ...

صبح جمعه ات به خیر
هر کجا هستی ، به یاد من باش

من با تو چای نوشیده ام ،
سفرها کرده ام ،
از جنگل ، از دریا ، 
از آغوش تـــو شعرها نوشته ام

رو به آسمان آبی پرخاطره
از تو گفته ام ، تو را خواسته ام

آه ای رویای گمشده !
هر کجا هستی صبح جمعه ات به خیر


"نیکی فیروزکوهی"

زنی‌ عاشقت شد ،

زنی‌ از سرزمینِ عجایب .

تو را عجیب ساده ،

عجیب صادقانه دوست داشت .

زنی‌ که در نبودن تو سخت گریست .

...

تو باید مرد خوشبختی‌ بوده باشی .

(نیکی‌ فیروزکوهی)

محبوب من!

این شعرها را با مهر بخوان؛

کسی که هر شبِ خدا با خیال تو خوابیده،

چیزی جز حقیقت نمی­گوید......

(نیکی فیروزکوهی)

من ویارم

هیچگاه  همدیگر را نخواهیم دید.....

او به باد پاییزی می ماند:

من به برگی خشک...

او باد است

می آید:

من برگم

می روم...........